اثر اشعه گاما و ماوراء بنفش بر سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به پنی سیلین ها

امروزه مقاومت چندگانه به داروها و عوامل ضد میکروبی در انواع گسترده ای از باکتریها مشاهده گردیده است. یکی از این عوامل اشعه ماوراء بنفش است که گاهی بعنوان استریل کردن فضای اتاق عمل و ابزار استفاده می گردد و اشعه گاما برای استریل کردن لوازم پزشکی یکبار مصرف مانند سرنگ، کتان و غیره بکار می رود. لذا اگر مقاومت نسبت به این عوامل ایجاد گردد مبارزه با میکروبها توسط عوامل یاد شده مسائل بیشتری را ایجاد می نماید. هدف این مطالعه بررسی مقاومت سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده از عفونت های مختلف  نسبت به آنتی بیوتیک های گروه پنی سیلین و پرتوهای ماوراء بنفش و گاما می باشد.           حداقل غلظت بازدارنده رشد (m.i.c) و حداقل غلظت کشنده باکتری (m.b.c) نسبت به آنتی بیوتیکهای پنی سیلین به ترتیب با بکارگیری روش های سری رقت لوله ای و پلیت تعیین گردید. اثر اشعه ماوراء بنفش برروی رشد باکتریهــــا در زیر هود لامینارفلو در زمانهای گوناگون (240، 120، 60، 30 و 0 ثانیه) با شدت j.m-2.sec-1 25/0 با فتومتر اندازه گیری شد. در این آزمایشات مطالعه اثر اشعه گاما برروی باکتریها با منبع ایریدیم (192 ir) که در پروژکتور گاما مدل sentinel 660 قرار داشته بعنوان منبع مولد گاما انجام شد. اشعه گاما با شدت تابش gy/min 20 و دوز 500، 750 و 1000 گری بکار رفت. مطالعات آماری نتایج بدست آمده با روش نرم افزار s.a.s انجام شد. سویه های استاندارد بعنوان شاهد جهت مقایسه بکار رفت.           در این مطالعه نتایــج در سـویه های مورد آزمایش حداکـثر و حـداقل غـلظت بازدارنده رشد به ترتیب(mic = 0.125% - 65 µg/ml) و حداکثر و حداقل غلظت کشنده باکتریها (m.b.c. = 1-128 µg/ml)نشان داده شد. برای مطالعه میزان مقاومت به اشعه ماوراء بنفش، باکتریهایی که دارای میزان مقاومت بالا به آنتی بیوتیک ها بودند انتخاب شده و تحت اثر اشعه ماوراء بنفش با شدت (j/m2/sec 25/0) در زمانهای گوناگون قرار داده شدند. تعداد کلنی های رشد یافته در محیط کشت به ترتیب بعد از 120 و 240 ثانیه تابش اشعه u.v برابر 9/6 و 8/21 =  log n/no بدست آمد. در مقایسه اثر اشعه گاما برروی تعداد کلنی های سویه استاندارد و سویه های تحت مطالعه در 500 گری تفاوت شاخصی وجود نداشت، ولی در 750 تا 1000 گری از اشعه گاما تفاوت فاحشی وجود داشت.           بطورکلی سطح مقاومت سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده در این مطالعه از سویه های استاندارد بالاتر می باشد.